Het feit over greenleaff dat niemand voorstelt

Het feit over greenleaff dat niemand voorstelt

Blog Article

Duurzaam hierop gelijkende dialecten zijn dit Bildts, Midslands op Terschelling en dit Amelands, die precies zodra het Stadsfries retour te voeren zijn op Hollandse spreektalen betreffende voor 1700, vermoedelijk alang betreffende voor 1600.

Een Wachtendonkse psalmen zijn geen autonome Nederlandse tekst, doch vertaalde glossen met een in dit Latijn gestelde psalmberijming. Dit werk is daarnaast een oudste vindplaats betreffende het Nederlandse woord 'boek', er gespeld mits 'buok'.

Oudnederlands taalgebied overeenkomstig een filoloog Peter-Alexander Kerkhof, 2020 (voor invalshoek; in feite waren daar geen scherpe grenzen tussen Germaanse dialectgroepen) De vroege geschiedenis betreffende dit West-Germaans kan zijn bijzonder onzeker omdat een geschreven bronnen minimaal zijn.

Op welke manier langzaam dit proces moest verlopen mag blijken uit een analfabetencijfers, tegelijk indicaties voor schoolbezoek, die om 1800 in een noordelijke Nederlanden alsnog een derde en in Vlaanderen een paar derden van de volwassen populatie omvatten.

Frankrijk ondertekende desalniettemin ook niet dit Europees Handvest voor regionale talen of talen over minderheden en zodoende behoren te Nederlands en Vlaams nog alsmaar wachten op officiële erkenning en bescherming als regionale taal.

Een aangaande de oudste "Nederlandse" teksten, Hebban olla vogala, dateert uit ongeveer 1100 en moet geschreven zijn door ons anonieme kloosterling.

De taalgrens tussen het Nederlands en dit Duits kan zijn langzaam tot stand gekomen en de precieze locatie ervan kan zijn grotendeels het gevolg betreffende politieke factoren. Ongeacht de stamverschillen en opeenvolgende klankverschuivingen bleef daar een zogenaamd dialectcontinuüm bestaan: vanaf dit gebied aangaande het huidige Noord-Frankrijk tot in Oost-Duitsland liepen een West-Germaanse dialecten in mekaar over, iets wat ze in zekere zin alsnog continue doen. Enige grens welke men in het historische continueüm zou wensen trekken tussen ons Nederlands en een Duits is iedere keer willekeurig.[25] Voorheen alsnog vervolgens in de Nederlanden begon er een persoonlijk standaardtaal te voortkomen in dit midden van het huidige Duitsland. Dit was een over een heel wat hoger gebied gespreide geleidelijke ontwikkeling waarvan enkele onderzoekers de kern leggen in de Hoogfrankische dialecten aan de Rijn,[26] anderen het centrum opmaken in een Middelsaksische bestuurstaal over het Keurvorstendom Saksen die een extra status kreeg door een Bijbelvertaling over Maarten Luther.[11] Dit zo ontstane "Hoogduits" werden al in een loop aangaande de zestiende eeuw via grote gebieden buiten het oorsprongsgebied mits standaard aanvaard voor toepassing in het bestuur, de religie, de wetenschap en de handel; rivaliserende opkomende standaardtalen verloren daarmee de competitie.[11] Dit in het begin gebeurde het in het zuiden, in streken daar waar Zwabische en Beierse dialecten gesproken geraken en zich ons gemeenschappelijk Opperduits aan het ontwerpen was, en tenslotte ook in dit noorden daar waar de Nedersaksische Hanzetaal wanneer schrijftaal verdrongen werden.

Een Romeinse geschiedschrijver Tacitus meldt in een 1e eeuw dat de stammen more info in Germania zich alleen over oudsher in 3 groepen indeelden: de Ingaevones met een kust, de Herminones welke in dit "midden" leefden, en nader de Istaevones.

Het oudste in het Nederlands geschreven boek dat momenteel vertrouwd kan zijn, kan zijn het handschrift betreffende de Wachtendonckse Psalmen, zo genoemd naar de Luikse kanunnik Arnold Wachtendonck, die het in een 16e eeuw in bezit had. In 1591 dateerde Justus Lipsius het op omstreeks 900. Het boek kan zijn overgeleverd in een gestalte over een gedeeltelijke kopie; na Lipsius kan zijn het nimmer meer teruggezien. Het kan zijn waarschijnlijk voortkomen in de streek daar waar dit zich 700 jaar later nog steeds bevond: in het Nederlandstalig deel van dit prinsbisdom Luik, wellicht in een Abdij over Munsterbilzen, ons adellijk stift, waaraan Wachtendonck wanneer rector aangevoegd was.

In fonologisch opzicht is het specifieke karakter met het Nederlands bepaald via ons Nederfrankische grondslag (de begrippen Oudnederlands en Oudnederfrankisch worden vaak via elkaar heen aangewend).

Veel Japanners leerden Nederlands om met de Nederlanders te handelen en teneinde zich wetenschap en overige bekende persoonlijk te vervaardigen. Japanse wetenschappers van toen probeerden Nederlandstalige registreren te vertalen. Tot middelpunt negentiende eeuw bleef Nederlands een officiële taal voor dit verzorgen met contacten betreffende dit buitenland. Een onderhandelingen met een Amerikaanse gezagvoerder M.

Het Nederfrankisch zou uiteindelijk een basis worden over wat nu Nederlands kan zijn, terwijl het huidige Duits zijn basis vooral in dit Opperduits heeft.[3] De taalscheiding verdiepte zich niet slechts, doch schoof tevens geografisch tot dit noorden op.

Dit Nederlands is tussen hen bijna helemaal uitgestorven ofschoon ze immers trots zijn op hun Nederlandse afkomst. In Maleisië bestaat daar bijvoorbeeld een club voor.

Bij het verzamelbegrip "Periferie met dit Nederlands" volgt hieronder een overzicht met taalvariëteiten of derivaten met het Nederlands die geografisch, sociolinguïstisch en/ofwel typologisch op ons vollere afstand met dit 'stamgebied' en/ofwel dit Standaardnederlands staan vervolgens overige, verdere reguliere variëteiten aangaande het Nederlands.